Jedno zdjęcie, kilka zdań

  Taki niesamowity księżyc towarzyszył nam w drodze do domu ze świąt.  W mieście nie widać, jak wiele światła daje i jak bardzo rozjaśnia ciemną noc!

  Żarna w starym młynie uświadamiają zwiedzającym, jak ciężko trzeba było się kiedyś napracować, by uzyskać nieco mąki na chleb...

  Niechaj ta dziupla w starym parkowym drzewie będzie symbolem ciepłego i bezpiecznego domu!

  Niby stara kuchnia na węgiel w skansenie, a ile wynalazków, które znamy dzisiaj!  W dodatku na stojaku, dodatkowe kręgi do regulowania wielkości paleniska pod garnkiem.

  Taka chatka na okres wakacji to marzenie niejednego mieszczucha, a ogródek zadbany jak rzadko. Widać było, że właścicielka jest artystką ogrodnictwa w skali mikro:-)

  W jednym ze skansenów zaciekawił mnie komin, na dole piec u góry niebo. A co z obiadem gdy leje? A i wrona wpaść może przez komin do kuchni...

  Stary wiatrak na wzgórzu wśród zieleni, na wiatraku antena satelitarna. Można tam zanocować. Chcielibyście spróbować?

  Z jednej strony smutny to widok, budynek w ruinie, bez szansy na ratunek. z drugiej, spore pole dla wyobraźni, kto tam mieszkał, jakie były jego losy, jak dom wygląda od środka i dlaczego przeznaczony do rozbiórki?

  Taka figura wita odwiedzających park miejski Solanki w Inowrocławiu. Paw jest sercem zegara słonecznego, godziny rozmieszczono wewnątrz okręgu, jaki stanowi skwer z kwiatami.

  Często, bardziej od śnieżnej kołderki podoba mi się szadź osadzona na drzewach i trawach i różnych konstrukcjach. Tutaj obrazek z parku miejskiego - tężnia solankowa.

  Ta rzeźba jest dla mnie kwintesencją smutku... cóż można tu jeszcze dodać?