Jedno zdjęcie, kilka zdań

    Taką drogą chodzimy często na spacery. Spokój, śpiew skowronka, zieloność po horyzont i tylko żal, ze coraz więcej domów psuje ten zielony krajobraz. Swoją drogą - niedługo zabraknie ziemi na zboża i ziemniaki, gdy wszystkim zamarzy się własny dom...

  Uwielbiam takie sytuacje, gdy podczas zwiedzania jakiegoś miejsca natrafiam na zaułek, gdzie wszystko mnie zaprasza, każdy szczegół woła - witam cię serdecznie, spocznij, czuj się jak u siebie...

  W kartonach, wrzucone byle jak, bez ładu i składu, za kratą wiaty śmietnikowej. Znamię czasu, czystki po remoncie czy nagła śmierć i porządkowanie mieszkania po właścicielu?

  Czekając na prom, który zawozi turystów na Lednicę zagadnęłam Bolesława Chrobrego, czy mu nie smutno tak samotnie na brzegu czuwać nad bezpieczeństwem przeprawy...

  Można ich nie lubić, ale nie można nie doceniać miliona godzin ćwiczeń , zarówno gry na instrumentach, jak i  musztry paradnej, a i wrażenia wizualne bywają niespotykane!

  Na takie ujęcia niektórzy wyprawiają się daleko, bo warto, ale najlepiej oglądać w naturze...

  Gdy idziesz leśną drogą wśród drzew, słuchając ptaków i ciesząc się słońcem, a tu nagle droga otwiera się na raj - jezioro w głębi puszczy, a na nim łabędzie, perkozy , kaczki i inne skrzydlate. Widok jak obietnica szczęścia...

  Warto wspiąć się na szczyt, by podziwiać takie widoki. Dunajec jest piękną rzeką, pełną niespodzianek!